Περπατώντας χαρτογραφούμε το αόρατο
Ο ήλιος ήταν πάντα η αλητεία του βλέμματος.
Και ο ουρανός εξαπλώνεται πάμπλουτος:
η κυανή ηλικία των ορισμών.
Κυκλικό κυλικείο γαλάζιου.
Περιοχή ουραγών.
Και όλων των αποδημητικών
που δεν έγραψες ακόμη στο χιόνι.
*
Ερώτημα για ένα Άργος του μέλλοντος
Γίνεται το θύμα
με ύψιλον
και
ο θύτης
με ήτα;
*
Θλίψη, τομή και έλλειψη της σελήνης
Ο πόνος είναι απόστροφος, απρόσφορος ή νεύμα απλό;
Και εάν ναι, από ποιον;
Και η γραφή; Είναι πνεύμα ή τονισμός;
/ μήπως είμαι ρέμα; /
Αμέτρητα πάθη, ανόητα εδάφη που έχει η νύχτα –
ο ήχος όμως είναι τύχη;
Αφαίρεση / έκθλιψη / σύντμηση –
ξέρει το σύμπαν συντακτικό; Ξέρει γραμματική;
Συναιρείται η ενοχή ή είναι παρεκκλήσι;
Παράδειγμα: ο Giotto.
Να το απόλυτο: ένα κομμένο αφτί.
Χάσκει κυανό το αίνιγμα: τοίχος με άμφια.
