Έρχεται πάλι
Τι σημαίνουν εκείνα τα ονόματα;
Και ποια βουνά
μοιράζουν το κρύο
σε στόμα και μάτια;
Πάντα υπάρχει ένας Βορράς
άγρια ποθητός
με γένια αιχμηρά
και πολύ περπάτημα
μέχρι τα νερά που καθρεφτίζουν –
η εικόνα τραντάζει το σώμα
Σαν να ’ταν η πρώτη φορά
*
Επειδή δεν είμαι εκείνος
Δεν αντέχω να νιώσω
ποιος είναι αυτός
που μου στέλνει τον άνεμο
Τον στέλνει
λέω
αυτή η πλαγιά
οι κέδροι
– μπορεί να μου ρίξει και σκόνη
Ωστόσο να
Αρκετά κοντά μου
είναι τα σπάρτα
Ποια σκοτεινιά
θα νιώσουν κι αυτά
Ο ήλιος χαμηλώνει
η ελιά ρίχνει τον ίσκιο της
Φυσάει
και λυγίζουν προς το φως
