Η ανάσα του αιώνα: μία περίπτωση Aleksei Gastev

 

Δέσμη εντολών

(1921)

 

Τεχνικές οδηγίες

Η «Δέσμη εντολών» πρέπει να διαβάζεται σε ισόποσα τμήματα όπως γίνεται η τροφοδοσία μιας μηχανής.
Στην ανάγνωση δεν πρέπει να υπάρχει εκφραστικότητα, πάθος, ψευδοκλασσικιστική έξαρση ή συναισθηματική κατά τόπους έμφαση.
Οι λέξεις και οι φράσεις πρέπει να προφέρονται με την ίδια ταχύτητα.
Ένα μεγάλης βαρύτητας δρώμενο λαμβάνει χώρα και η «δέσμη» προσφέρεται στον ακροατή ως ένα λιμπρέτο υλικών συμβάντων.

Ο συγγραφέας

Εντολή 5

Μνημόσυνο στο νεκροταφείο των πλανητών.
Ουρλιαχτά στις κατακόμβες του κόσμου.
Εκατομμύρια, στα φινιστρίνια του μέλλοντος.
Δισεκατομμύρια, ισχυρότεροι του κάθε εργαλείου.
Κάτεργα του νου.
Αλυσίδες της καρδιάς.
Μηχανουργήστε τους κατοίκους.
Χώστε τους τη γεωμετρία στο λαιμό.
Τους λογάριθμους στην κίνηση.
Κοπρολογήστε το ρομαντισμό τους.
Τόνοι αγανάκτησης.
Ρύθμιση ομιλίας από πόλο σε πόλο.
Φράσεις σε δεκαδικό σύστημα.
Επιχείρηση-λεβητοστάσιο λόγου.
Εξοντώστε τη φιλολογία.
Δώστε λαρύγγια στα τούνελ.
Αναγκάστε τα να μιλήσουν.
Ο ουρανός – κόκκινος προς διέγερση.
Οδοντοτροχοί – σε υπερταχύτητα.
Εγκεφαλομηχανές – φόρτιση
Cine-οφθαλμογράφος – εφαρμογή.
Ηλεκτρονευρώνες – σε λειτουργία.
Αρτηριοαντλίες, άρξατε

 

Ο Χλέμπνικοφ εκτιμούσε την ποίησή του. Οι φουτουριστές τον θεωρούσαν δικό τους. Οι ιδέες του επηρέασαν τον Τζίγκα Βέρτοφ στη σύλληψη του για το «μάτι-κάμερα». Τα κείμενά του αποτέλεσαν έμπνευση για την μεγαλειώδη «Συμφωνία για σειρήνες καραβιών» του Αρσένιι Αβραάμοφ. Η ποίησή του και οι ιδέες του οδήγησαν τον Ζαμιάτιν στην εικόνα της αυτοματοποιημένης κοινωνίας στο δυστοπικό μυθιστόρημά του «Εμείς».
Ο Αλεξέι Γκάστεφ αναμφισβήτητα υπήρξε μια ασυνήθιστη περίπτωση στην ιστορία της τέχνης.
Γεννήθηκε το 1882 στο Σουζντάλ, μια μικρή πόλη στο ευρωπαϊκό τμήμα της Ρωσίας σε οικογένεια δασκάλου. Σπούδασε παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, αλλά εκδιώχτηκε για πολιτικούς λόγους. Τις επόμενες δύο δεκαετίες έζησε ως επαγγελματίας επαναστάτης. Συνελήφθη και εξορίστηκε πολλές φορές, διέφυγε για ένα διάστημα στο Παρίσι, δούλεψε ως τορναδόρος στη Renault και σε διάφορα εργοστάσια της Ρωσίας, και ήταν ενεργό μέλος του συνδικαλιστικού κινήματος. Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του τεϊλορισμού, της επιστημονικής δηλαδή οργάνωσης της εργασίας, και αλληλογραφούσε με τον Χένρι Φόρντ, του οποίου τις βιομηχανικές μεθόδους παραγωγής επίσης εκτιμούσε. (…)

About isidorou

everyday life, daydreaming, critique,fragments and theories, impossibilities, practices,false strategies, city slang
%d bloggers like this: