(…)Τι μπορεί να σημαίνει η λέξη διασπορά σε έναν κόσμο που έχει επιταχυνθεί, μετατοπιστεί, συμπυκνωθεί και μικρύνει;… Μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να δημιουργήσει το δικό του ή δικό της δεσμό με τον τόπο; Ή με το παρελθόν μέσα από βιβλία και ιστορίες; Μπορούμε να χτίσουμε ή να επανιδρύσουμε, κατευθυνόμενοι προς τα πίσω, έναν καινούργιο κοινό χώρο μέσω ετερόκλητων νημάτων; Ή μήπως τα νήματα/οι σπόροι/εμείς δουλεύουμε προς την κατεύθυνση της δημιουργίας ενός καινούργιου κοινού χώρου στο μέλλον, αφού ο παλιός έχει χαθεί;… Σε ποιο βαθμό υπάρχουν διαθέσιμες, βιώσιμες, ζωντανές άγκυρες με τις οποίες να μπορούν να συνδεθούν αληθινά οι σπόροι; Ποια είναι η φύση, ο χαρακτήρας και η αναγκαιότητα αυτών των δεσμών;… Ποια είναι η φύση της παρόρμησης ενός ανθρώπου να φύγει ή να κόψει τους δεσμούς; Ποια είναι η φύση του να είσαι ένας σπόρος;
Το δάσος ως νους
Ο νους μου βρίσκεται στο δάσος.
Πηγαίνω κάθε πρωί
για να παρακολουθήσω τη δημιουργία του, να τον ξαναβρώ,
να τον ανακτήσω.
Είναι μέσα στα λείψανα
των ξύλων, σε πέτρες που ξεπροβάλλουν
απ’ το χώμα, σ’ ένα σωρό
χρυσαφένιας κοπριάς αλόγου,
στον αέρα μες στα δέντρα,
σε ένα κούτσουρο στο μονοπάτι, στη σκιά,
στο φως πάνω στις φτέρες, γνέφοντας.
Σε μια μέλισσα που με προσπερνά βουίζοντας,
σε ένα ελάφι προτού να το δω.
Κάποιες στιγμές βλέπω τον εαυτό μου
σαν από απόσταση,
ή όπως όταν δεν κοιτάζεις,
τον παλμό της ύπαρξής μου.
Ποιος είναι τότε λοιπόν ο παρατηρητής;
Τι είμαι εγώ γι’ αυτόν; Πού
κάθεται και παρακολουθεί;
Ηλιόφωτο ανάμεσα από φύλλα,
πάνω σε ένα χνάρι
σαν το λαμπύρισμα της θάλασσας.
Και το χρώμα: αγριολούλουδο, πράσινο,
φρούτο της βατομουριάς
που φουσκώνει και κοκκινίζει, φλόμος, πεύκο,
ασημένιο έλατο, φλοιός βελανιδιάς, ερυθρελάτη.
Ποιος είναι ο δημιουργός;
Ο Τρύφων Τολίδης γεννήθηκε στην Κορυφή Βοΐου, στην Ελλάδα. Το πρώτο του βιβλίο με τίτλο, An Almost Pure Empty Walking, περιλήφθηκε το 2005 στη λίστα National Poetry Series και εκδόθηκε από τον οίκο Penguin to 2006. To 2009 έγινε δεκτός ως επισκέπτης συγγραφέας του Lannan Foundation Writer Residency στη Μάρφα του Τέξας. Τα ποιήματα του τεύχους είναι από τις δύο ανέκδοτες συλλογές The Wind Held My Place και Marfa.
