Category Archives: πλήρη άρθρα on line
Ζήσης Κοτιώνης/ Η Τέχνη και το Πολιτικό
Στη λακανική λογοτεχνία το πολιτικό προστίθεται εκεί κάτω, στα σωθικά του αλόγου, για να κρατήσουμε κάπως την εικόνα του προγενεστέρου του.
Ζήσης Κοτιώνης/ Η Τέχνη και το Πολιτικό
Στη λακανική λογοτεχνία το πολιτικό προστίθεται εκεί κάτω, στα σωθικά του αλόγου, για να κρατήσουμε κάπως την εικόνα του προγενεστέρου του.
Γιάννης Ισιδώρου / Η Τέχνη και το Πολιτικό
Πώς θα ορίζατε το πολιτικό στην τέχνη σήμερα; Υπάρχει «καλή» ή «κακή» πολιτική τέχνη; Με ποιον τρόπο παίρνετε πολιτική θέση στο έργο σας; Το «πολιτικό» ως περιεχόμενο στην τέχνη είναι «αίτημα των καιρών». Υπάρχει η τέχνη που ως προς το
Γιάννης Ισιδώρου / Η Τέχνη και το Πολιτικό
Πώς θα ορίζατε το πολιτικό στην τέχνη σήμερα; Υπάρχει «καλή» ή «κακή» πολιτική τέχνη; Με ποιον τρόπο παίρνετε πολιτική θέση στο έργο σας; Το «πολιτικό» ως περιεχόμενο στην τέχνη είναι «αίτημα των καιρών». Υπάρχει η τέχνη που ως προς το
Ελπίδα Καραμπά – Δέσποινα Ζευκιλή (Προσωρινή Ακαδημία Τεχνών)/Η τέχνη και το Πολιτικό
Η ΠΑΤ μιλάει για τη σημασία μιας ιστορίας που γράφεται διεκδικούμενη, που θα διαταράσσει την κοινότοπη ταύτιση με το ένδοξο παρελθόν ή με πατριαρχικές κατανοήσεις σχετικά με την καλλιτεχνική παραγωγή. Έρευνες όπως η συγκεκριμένη επιχειρεί να φωτίσει κάποιες όψεις της διαμόρφωσης του πεδίου, οι οποίες συνδέονται με τα ερευνητικά πεδία και την πρακτική των μελετητών, όψεις που δεν έχουν καταγραφεί συστηματικά και οι οποίες παρέμεναν αρκετά περιθωριακές σε σχέση με μια κυρίαρχη αναπαραστατική, ελληνική, εστιασμένη στο μέσο προσέγγιση.
Ελπίδα Καραμπά – Δέσποινα Ζευκιλή (Προσωρινή Ακαδημία Τεχνών)/Η τέχνη και το Πολιτικό
Η ΠΑΤ μιλάει για τη σημασία μιας ιστορίας που γράφεται διεκδικούμενη, που θα διαταράσσει την κοινότοπη ταύτιση με το ένδοξο παρελθόν ή με πατριαρχικές κατανοήσεις σχετικά με την καλλιτεχνική παραγωγή. Έρευνες όπως η συγκεκριμένη επιχειρεί να φωτίσει κάποιες όψεις της διαμόρφωσης του πεδίου, οι οποίες συνδέονται με τα ερευνητικά πεδία και την πρακτική των μελετητών, όψεις που δεν έχουν καταγραφεί συστηματικά και οι οποίες παρέμεναν αρκετά περιθωριακές σε σχέση με μια κυρίαρχη αναπαραστατική, ελληνική, εστιασμένη στο μέσο προσέγγιση.
Κώστας Χριστόπουλος / Η τέχνη και το πολιτικό
Κατά πόσο είμαστε σίγουροι ότι και οποιαδήποτε καλλιτεχνική πρακτική με πολιτική στόχευση και περιεχόμενο δεν είναι εκείνη μέσα από την οποία διαπραγματεύεται και προεικονίζεται ένα επόμενο, ανανεωμένο σύστημα εξουσίας, η αναπαραγωγή ή η εμβάθυνση της όποιας ηγεμονίας;
Κώστας Χριστόπουλος / Η τέχνη και το πολιτικό
Κατά πόσο είμαστε σίγουροι ότι και οποιαδήποτε καλλιτεχνική πρακτική με πολιτική στόχευση και περιεχόμενο δεν είναι εκείνη μέσα από την οποία διαπραγματεύεται και προεικονίζεται ένα επόμενο, ανανεωμένο σύστημα εξουσίας, η αναπαραγωγή ή η εμβάθυνση της όποιας ηγεμονίας;
Λίνα Θεοδώρου / Η Τέχνη και το Πολιτικό
…ένα πολιτικό έργο συγκρούεται με το κατεστημένο, κι αν δεν γίνει μισητό αυτό και ο δημιουργός του από το σύστημα, τότε τι ακριβώς πετυχαίνει, πέρα από το να είναι άλλο ένα σε μια σειρά ασφαλών καλλιτεχνικών αποδόσεων που ηρεμούν την ταραγμένη μας συνείδηση. Δεν φτάνει και δεν είναι αρκετό.
Λίνα Θεοδώρου / Η Τέχνη και το Πολιτικό
…ένα πολιτικό έργο συγκρούεται με το κατεστημένο, κι αν δεν γίνει μισητό αυτό και ο δημιουργός του από το σύστημα, τότε τι ακριβώς πετυχαίνει, πέρα από το να είναι άλλο ένα σε μια σειρά ασφαλών καλλιτεχνικών αποδόσεων που ηρεμούν την ταραγμένη μας συνείδηση. Δεν φτάνει και δεν είναι αρκετό.
Γιάννης Κωνσταντινίδης/Η Τέχνη και το Πολιτικό
Όσα ακολουθούν έχουν επιλεγεί με την πρόθεση να μοιάζουν με «υποσημειώσεις» στο κείμενό μου που έχει τίτλο «Απόπειρα αποκωδικοποίησης ενός πατρογονικού “ούτε κι εγώ”» και δημοσιεύτηκε στο 11ο τεύχος του [ΦΡΜΚ].
Γιάννης Κωνσταντινίδης/Η Τέχνη και το Πολιτικό
Όσα ακολουθούν έχουν επιλεγεί με την πρόθεση να μοιάζουν με «υποσημειώσεις» στο κείμενό μου που έχει τίτλο «Απόπειρα αποκωδικοποίησης ενός πατρογονικού “ούτε κι εγώ”» και δημοσιεύτηκε στο 11ο τεύχος του [ΦΡΜΚ].
Παναγιώτης Ιωαννίδης, Πολωνία (Καστανιώτης, 2016)
γράφει η Παυλίνα Μάρβιν
Δήμητρα Κατιώνη «Τρεις μέρες και ένα τρίτο» (Θράκα, 2016)
γράφει ο Ορφέας Απέργης
Στάθης Γουργουρής, Kασέτες
Κάποτε οι ζωές κυκλοφορούσαν ελεύθερα σε κασέτες. Τις έβαζες να παίζουν και κοιμόσουν ήσυχος, δίχως απρόοπτα για καμιά ώρα. Γι αυτό και ήταν ιδιαίτερα αγαπητές τα μεσημέρια, δίπλα στη σόμπα, όταν ζεσταίνονταν τα όνειρα. Κασέτες, βέβαια, έπαιρνες μαζί σου και
Στάθης Γουργουρής, Kασέτες
Κάποτε οι ζωές κυκλοφορούσαν ελεύθερα σε κασέτες. Τις έβαζες να παίζουν και κοιμόσουν ήσυχος, δίχως απρόοπτα για καμιά ώρα. Γι αυτό και ήταν ιδιαίτερα αγαπητές τα μεσημέρια, δίπλα στη σόμπα, όταν ζεσταίνονταν τα όνειρα. Κασέτες, βέβαια, έπαιρνες μαζί σου και
Παυλίνα Μάρβιν, Ιστορίες από όλο τον κόσμο μου (Κίχλη, 2016)
κριτική από την Κατερίνα Ηλιοπούλου για το πρόσφατο βιβλίο της Παυλίνας Μάρβιν, Ιστορίες από όλο τον κόσμο μου (Κίχλη, 2016)
Παυλίνα Μάρβιν, Ιστορίες από όλο τον κόσμο μου (Κίχλη, 2016)
κριτική από την Κατερίνα Ηλιοπούλου για το πρόσφατο βιβλίο της Παυλίνας Μάρβιν, Ιστορίες από όλο τον κόσμο μου (Κίχλη, 2016)
Δημήτρης Πέτρου, Χωματουργικά (Μικρή Άρκτος, 2016)
από την Μαίρη Κλιγκάτση
Λένια Ζαφειροπούλου, Σκληρό να σκοντάφτεις σε πέτρες, Πατάκης, 2016
κριτική στο τελευταίο βιβλίο της Λένιας Ζαφειροπούλου από την Παυλίνα Μάρβιν
Λένια Ζαφειροπούλου, Σκληρό να σκοντάφτεις σε πέτρες, Πατάκης, 2016
κριτική στο τελευταίο βιβλίο της Λένιας Ζαφειροπούλου από την Παυλίνα Μάρβιν
You must be logged in to post a comment.