Γιάννης Στίγκας, Τα σύννεφα

 

(απόσπασμα)

Φυλαχτό πρώτο:

Μείνε ψύχραιμος ώς το τέλος.

Είναι ένα είδος αλεξικέραυνου.

Φυλαχτό δεύτερο:

Όταν πονάς

καλύτερα να μετράς.

Έχει κάτι αναισθητικό.

(το τρίτο φυλαχτό να χρησιμοποιηθεί

μόνο σε περίπτωση μεγάλης ανάγκης)

Δυστυχώς, αποδίδουμε στα σύννεφα μεγαλύτερη καθαρότητα απ’ αυτήν που διαθέτουν. Είναι αξιοπερίεργο, μιας και βρίθουν ελαττωμάτων.

Σύννεφο σαν κυκλοθυμία

Σύννεφο

σαν έλλειψη αυτοπεποίθησης.

**

Τα σύννεφα μάς παρασύρουν σε παρομοιώσεις. Πρέπει να είναι μέρος του αμυντικού τους μηχανισμού. Οι παρομοιώσεις παρασύρουν στην επιείκεια. Όλα αυτά θα πρέπει να κοπούνε μαχαίρι. Χωρίς παρομοιώσεις τα σύννεφα θα λιμοκτονήσουν.

**

Πάντως, η ανησυχία ότι αν εκλείψουν τα σύννεφα θα εκλείψει και ο πολιτισμός του βλέμματος είναι άκρως υποκριτική. Ο πολιτισμός του βλέμματος οφείλει να καθρεφτίζει, και τα σύννεφα –ως γνωστόν– δεν καθρεφτίζουν.

About frmk poetry

Φάρμακο | Εξαμηνιαίο περιοδικό για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου Κυκλοφορεί! Στα βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένους χώρους τέχνης δύο φορες τον χρόνο.

Discover more from [φρμκ]

Subscribe now to keep reading and get access to the full archive.

Continue reading