Πατρίτσια Κολαΐτη, Ο Λιθόπαις

ΒΕΝΖΙΝΑΔΙΚΟ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΝΕΛΕΗΤΟ ΗΛΙΟ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ

 

Είναι άπειρα τα πράγματα που πρέπει να γίνουν σ’ ένα βενζινάδικο. Αν είχες ζήσει σε βενζινάδικο θα ήξερες. Πρέπει πρώτα να ξεπλύνεις σχολαστικά την πυκνή σκόνη από αντικείμενα που είναι ζήτημα χρόνου πότε θα θαφτούν κάτω από ακόμα πυκνότερη σκόνη. Να πάρεις από δω και να πάς εκεί ένα πράγμα που έχεις πάει χιλιάδες φορές από κεί εδώ κι από δω εκεί. Να σφίξεις με σπουδή ένα παξιμάδι.
Κι όταν ξεμπερδέψεις με τούτα και με κείνα,
να κάτσεις
σ’ εκείνη την καρέκλα που τρίζει πάντα κάτω από το βάρος σου
και να κοιτάς
την ατέλειωτη ευθεία

απ’ όπου ποτέ τίποτα δεν ήρθε. (…)

ποίηση >>>> [φρμκ]#1 | άνοιξη-καλοκαίρι 2013

frmc_cover-small

About frmk poetry

Φάρμακο | Εξαμηνιαίο περιοδικό για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου Κυκλοφορεί! Στα βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένους χώρους τέχνης δύο φορες τον χρόνο.
%d bloggers like this: