Μετάφραση: Κατερίνα Ηλιοπούλου
Ο Franco “Bifo” Berardi γεννήθηκε στην Μπολόνια της Ιταλίας το 1948 και είναι συγγραφέας, θεωρητικός και ακτιβιστής. Το έργο του επικεντρώνεται κυρίως στον ρόλο των μίντια και των τεχνολογιών πληροφορικής, στο πλαίσιο του μεταβιομηχανικού καπιταλισμού. Ο Berardi έχει γράψει περισσότερα από είκοσι πέντε βιβλία. Αντίθετα με τους ορθόδοξους θεωρητικούς του μαρξισμού, ο Berardi προσεγγίζει, μέσω των αυτονομιστικών του θεωριών, την ψυχανάλυση, τη σχιζοανάλυση και τη θεωρία της επικοινωνίας, προκειμένου να καταδείξει πώς η υποκειμενικότητα και η επιθυμία είναι αναπόδραστα συνδεδεμένες με τις λειτουργίες του καπιταλιστικού συστήματος. Θεωρεί ότι και η εργασία πρέπει να είναι στο στόχαστρο της κριτικής, ενώ για την πρόσφατη οικονομική κρίση λέει ότι «η λύση για την οικονομική δυσχέρεια της εποχής δεν μπορεί να εκφραστεί με οικονομικούς όρους: η λύση δεν είναι οικονομική».
ΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
(…) Ο συμβολισμός στην ποίηση διάνοιξε έναν καινούργιο χώρο για την ποιητική πράξη, που προήλθε από την αυτονόμηση της λέξης από την αναφορική της αποστολή.
Η αυτονόμηση του χρήματος –του οικονομικού σημείου– από τη βιομηχανική παραγωγή πραγμάτων ακολουθεί την ίδια σημειωτική διαδικασία από την αναφορική στη μη αναφορική σημασία.
Αλλά η αναλογία μεταξύ γλώσσας και οικονομίας δεν θα έπρεπε να μας παραπλανά: παρόλο που το χρήμα και η γλώσσα έχουν κάτι κοινό, τα πεπρωμένα τους δεν ταυτίζονται, καθώς η γλώσσα υπερβαίνει την οικονομική συναλλαγή. Η ποίηση είναι η γλώσσα της μη ανταλλαγής, η επιστροφή της ατέρμονης ερμηνευτικής και η επιστροφή του αισθησιακού σώματος της γλώσσας.
Εδώ μιλάω για την ποίηση ως περίσσεια της γλώσσας, κρυφή πηγή πλούτου που μας επιτρέπει να μεταβαίνουμε από μία θεώρηση σε μιαν άλλη. (…)
