Πωλ Μoλντούν, Ο θηριοδαμαστής

Μετάφραση, σχόλια: Ορφέας Απέργης

 

(…) Έτσι κοιμάται ο θηριοδαμαστής – ελαφρά, κι εξ ίσου ελαφρά αγγίζει και κατευθύνει τα οικεία θηρία του. Αυτή η ελαφράδα στο άγγιγμα – αυτό που εννοεί και ο Καβάφης όταν λέει ότι ‘ολίγο (το έργο του) θα το ξαναγγίξει’ – αυτή είναι που συχνά σώζει την ποίηση. Αυτή είναι η ποιητική χάρις, αυτό το ‘legerdemain’, ήτοι η ταχυδακτυλουργία, η δεξιοτεχνία ή και λαθροχειρία, η finesse, η κατά Castiglione sprezzatura, η σπιρτάδα, η ευστροφία και λεπτότητα του πνεύματος, οπού αγγλιστί λέγεται και wit. Wit σημαίνει αρχικά γνωρίζω, ξέρω (wit wot wottest, και στον αόριστο wist, στα παλιά Αγγλικά), άρα η λέξη κλείνει μέσα της πολλή γνώση, όμως, σύμφωνα προς την νεώτερη σημασία της, γνώση που φοριέται με ελαφράδα, με χάρη, χωρίς τη σοβαροφανή χονδροειδέστατη αμετροέπειά της, άρα γνώση κρυμμένη, βαθιά, μυστική, σαν μουσική, τη νύχτα, μακρινή, που σβήνει (…)

(…) σας επισυνάπτω το ομώνυμο, κεντρικό και μορφικά περίτεχνο ποίημα (στην πραγματικότητα σειρά εννέα ποιημάτων) από την πιο πρόσφατη συλλογή του, με τίτλο Maggot (ήτοι ‘σκώληξ μυγός, προνύμφη διπτέρου εντόμου, αλλά και ιδιοτροπία, παραξενιά, βίδα, λόξα’). Ιδού, λοιπόν, ο
 
 
 
 
Σκώληξ
Ι
Συνήθιζα να ακολουθώ
τ’ αυτοκίνητα ως το τέλος του κόσμου.
Τώρα έχω μείνει με λίγο ρευστό
στο υπόστεγο ολομόναχός μου.
Συνήθιζα να αναμένω τη νύχτα χωρίς φεγγάρι
πριν να προσγειωθώ.
Τώρα είναι φως φανάρι
κατάφερα υπέρ το δέον να απλωθώ
οπού αναμένω κάποιον εραστή
να με διώξει απ’ το κρεβάτι
γιατί ήτανε ιδιότροπος ο εαυτός μου
όταν η αχιλλεία άνοιξε τα δισέλιδα φτερά της
και η πέστροφα είπε ν’ αποσπαστεί,
δεν είναι αυτό το ρέμα ο γκρεμός μου.

About frmk poetry

Φάρμακο | Εξαμηνιαίο περιοδικό για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου Κυκλοφορεί! Στα βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένους χώρους τέχνης δύο φορες τον χρόνο.
%d