Εισαγωγή-μετάφραση: Κατερίνα Ηλιοπούλου
O Αμερικανός ποιητής Ρόμπερτ Χας γεννήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο το 1941. Διετέλεσε δαφνοστεφής ποιητής (Poet Laureate) των ΗΠΑ από το 1995 έως το 1997. Έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις για το ποιητικό και το θεωρητικό του έργο, μεταξύ των οποίων και το William Carlos Williams Awards για το βιβλίο του Praise και το National BookAwards και το Βραβείο Pulitzer για το τελευταίο βιβλίο του Time and Materials (2007).
Στα ποιητικά του βιβλία υπάρχουν πεζά κείμενα, μεγαλύτερες συνθέσεις, ανοιχτές φόρμες αλλά και πιο κλασικές δομές που μας αποκαλύπτουν μιαν εντελώς αποενοχοποιημένη, ανοιχτή και ερευνητική σχέση με το μέσο του. Τα κείμενά του χειρίζονται τη γλώσσα με τον πιο γόνιμο και ανησυχητικό τρόπο, έτσι ώστε να την καθιστούν επικίνδυνη, χωρίς να καταφεύγει σε σχήματα και ακροβασίες. Η φαινομενικά ψύχραιμη ματιά του Χας ακονίζει τις αισθήσεις και βάζει σε δοκιμασία τον αναγνώστη, καθώς τον φέρνει σιγά σιγά μέσα σε ένα τοπίο που είναι βάπτισμα αλλά και φανέρωση των πιο σκοτεινών, δυσοίωνων και λανθανουσών πτυχών του πραγματικού.
Φθόνος για την ποίηση των άλλων
Σε μια εκδοχή του μύθου οι σειρήνες δεν μπορούσαν να τραγουδήσουν.
Το τραγούδι τους ήταν απλά μια ιστορία που διηγήθηκε ένας ναύτης.
Έτσι ο Οδυσσέας, δεμένος στο κατάρτι, τυραννιόταν
από μια μουσική που δεν άκουγε –της θάλασσας βυθίσματα,
οι αλλαγές του ανέμου, η πείνα των μακρινών πουλιών–
και οι μουγκές γυναίκες που μάζευαν φύκια για λίπασμα,
πάνω στην πέτρινη ερημιά του νησιού στα έρημα βράχια,
βλέποντάς τον να παλεύει με τα σχοινιά, βλέποντας τη
φριχτή λαχτάρα των ματιών του,
άλλαξαν πια για πάντα γιατί φαντάστηκαν τον εαυτό τους να τραγουδά
το τραγούδι της φαντασίας του.
