Απομεσήμερο
Απομεσήμερο στην πόλη.
Πολυκατοικίες σαν κυρίες του κατηχητικού.
Γριές στραβώνουν τα μούτρα,
ρίχνουν μολότωφ σε λεωφορεία κι ασθενοφόρα.
Η πόλη βαριανασαίνει ετοιμοθάνατη στο Λαϊκό
και κανείς δεν της παραστέκεται –
Μαλωμένο σόι μηχανάκια κι αστυνομικοί.
Σ’ έναν παράδρομο τώρα κάτι ξεψυχά.
Οι άνθρωποι βαρέθηκαν να παίζουν τα συγκρουόμενα
και κάθονται όπου βρουν, σαν μεγάλες πέτρες στο ποτάμι.
Κάθε ελπίδα εναγκαλισμού μακριά, ένας θείος στην Αυστραλία
και η οδός Αναπνοής κλειστή.
Όλα σκόνη.
Μόνο οι βιτρίνες ευημερούν –
Κάποτε μέσα τους περνούσαν φορτηγά κι αδίστακτες παρθένες.
