I
Σήμερα έφτασα. Δεν
το είπα σε κανέναν. Έφυγα
αθόρυβα.
Τώρα βρίσκομαι
στο πιο ψηλό (χαμηλό) σημείο
το παρατηρητήριό μου.
Μπροστά, ένα τοπίο από
σπασμένα κομμάτια βουνών
μέχρι να μη βλέπει άλλο το μάτι.
Ο αέρας πέφτει πάνω
στα κλαδιά των δέντρων.
Το φως δύει.
Μυρίζει ωραία η γη, μυρίζει
καβάλο αλόγου. Όλα μοιάζουν
εύκολα, βουτυρώνονται.
Αδειάζω το σακίδιο
και τρώω το ψωμί μου.
