Σταμάτης Πολενάκης, Αθάνατοι θνητοί

ΜΗ ΜΙΛΑΤΕ ΠΟΤΕ ΣΕ ΑΓΝΩΣΤΟΥΣ

Ας προσέξουν όλοι όσοι μιλούν στον ύπνο τους και όσοι ακόμα

διασχίζουν χορεύοντας το λεπτό πάγο του ονείρου γιατί τα πάντα

καταγράφονται λεπτομερώς και η Ιστορία είναι το μάτι ενός κύκλωπα

που ποτέ δεν κοιμάται.  Η Ιστορία στην πραγματικότητα δεν

επαναλαμβάνει τον εαυτό της ποτέ.  Μερικές φορές, είναι αλήθεια, της

αρέσει να φορά τη στολή εκείνης ή της άλλης αστυνομίας και καταφθάνει

μέσα στη μαύρη νύχτα σπάζοντας με άγριες κλωτσιές πόρτες και

παράθυρα και άλλοτε αφανίζει πληθυσμούς ολόκληρους με πείνα

ή πυρωμένο σίδερο, αλλά συνήθως είναι απλώς η αγαθή μας μητέρα,

και τότε χαμογελά γλυκά καθώς παίρνει απ’ το σχολείο τα αθώα παιδάκια

τα κρατά απ’ το χέρι και μαζεύει μαζί τους δροσερά αγριολούλουδα

στο ανθισμένο δάσος του Κατίν.

About frmk poetry

Φάρμακο | Εξαμηνιαίο περιοδικό για την διερεύνηση του ποιητικού φαινομένου Κυκλοφορεί! Στα βιβλιοπωλεία και σε επιλεγμένους χώρους τέχνης δύο φορες τον χρόνο.
%d