(απόσπασμα)
(…)
Προσήλυτοι πιστοί ακόλουθοι μνηστήρες και θιασώτες
Πολιορκητές και κυνηγοί ικέτες λάτρεις οπαδοί εραστές και εθελούσιοι δούλοι της θεότητας οιστρήλατοι λυσσώδεις και μανιώδεις ζηλωτές
Σπρώχνονται στριμώχνονται διαγκωνίζονται ποδοπατούνται σφάζονται κατατρώγονται συνθλίβονται ροκανίζονται και διαμελίζονται εξαερώνονται και εξαχνώνονται
Από πόθο
Όμως η θεότητα είναι δαχτυλίδι
Δεν μοιράζεται
Μόνο περνά από δάχτυλο σε δάχτυλο
Κάτω από λιποθυμισμένα μεσημέρια ύστερα με τις άυπνες λαμπάδες της νύχτας
Μετά κάτω απ’ τα πέπλα της αυγής όλο το δρόμο ώς το στερνό λυκόφως και πάλι κάτω απ’ τις κουρτίνες του μεσονυκτίου και ξανά τα γκρίζα νύχια της πρωινής δροσιάς το κάθετο άρμα του ήλιου και ξανά ώς την ιερή αμφιλύκη κι ύστερα πάλι νύχτα σκότος με άστρα και κομήτες και ξανά η ροδοδάκτυλη Ηώς μια κουρδιστή καλλονή ακριβής και
Μέσ’ απ’ τη θάλασσα οι λεγεώνες σειρές ουρές σπείρες μαίανδροι και αραμπέσκ
Στην ακατάληπτη γλώσσα του πόθου
Χιλιάδες νεόφυτοι με απλωμένα δάχτυλα
Μπροστά στους ιερείς-δακτυλοσκόπους
(…)
