2. [ ο έρωτας ]
ούτε μόνος του
ο εαυτός μου
δεν είναι τόσο
εαυτός του
όσο όταν είναι
μαζί σου
όσο όταν είμαι μαζί σου
i. [ οι διαβήτες της Emily Brontë ]
Μερικές ώρες μόνο πριν εκπνεύσει
κατόρθωσε κι επέπλευσε από το κρεβάτι της
για τελευταία φορά.
Κι αφού ντύθηκε μ’ ένα φόρεμα ελαφρύ, να μην βαραίνει,
βγήκε έναν πρωινό περίπατο στους βάλτους
να κλείσει ο κύκλος (αυτοί την είχαν δει πώς ψήλωνε).
Ήταν εμπύρετη, μα καθόλου δεν αμέλησε:
κι ήταν σωστά περασμένο πάνω της κάθε κουμπί.
Στον δρόμο, συνέχεια σκόνταφτε. Μα περπατούσε.
Από το υπό προετοιμασία και υπό έκδοση ποιητικό βιβλίο 110 μικρών ποιημάτων. Θέμα του: ένας έρωτας που πρόλαβε να γίνει αγάπη, αλλά και σχεδόν αποχωρισμός, σήμερα, σχεδόν πάντα, απολύτως τώρα. Ευκτική ύλη του: ποίηση λεκτικά ψευδαισθητική για το ελάχιστο που τρεμοπαίζει.
