(από την ενότητα TRANSHUMANCE_2015)
i
οι λέξεις είναι σηµάδια στα βουνά. τα βουνά δε λέγονται.
τα λόγια είναι ίχνη πλεγµένα. τα λόγια είναι κλαδιά. ο τόπος αστράφτει µέσα στον χρόνο.
o χρόνος δεν υπάρχει. ο χρόνος γυρίζει.
ανεβαίνω και κατεβαίνω τη γραµµή σου χρόνε. στην πλάτη µου τίποτα δεν κουβαλώ.
ράβω ξηλώνω χαρά µε λύπη.
στην πλάτη κουβαλώ την κάθε µέρα.
ii
εν αρχή ην ο νόµος: κοµµάτια γης αραδιασµένα. ως πού; ως τα σηµάδια
κάθε φορά πιο πέρα. πέρα.
iii
εν αρχή ην η νοµή.
για να µετακοµίσω έπρεπε να µαζέψω έπρεπε να διαλέξω.
τα πράµατα.
τα πράµατα τα ζώα τα πράγµατα τα πράγµατα.
iv
– τι κουβαλάς µαζί σου όταν φεύγεις;
– το σκοτάδι µου. το δικό µου κοµµάτι σκοτάδι.
– τι κουβαλάς µαζί όταν φεύγεις;
– στο σώµα τα σηµάδια.
– τι κουβαλάς µαζί όταν φεύγεις;
– λησµο-νηµέ-νες πρά-ξεις λησµο-νηµέ-νες λέ-ξεις κοµµά-τια της-παλιάς-ζωής
για να-την έ-χεις φυ-λαχτό σα-νέ-ο κόκ-κινο σταυρό.
v
για να αλλάξω σπίτι έπρεπε να διαλέξω τα πράµατα τα θραύσµατα
που τα παιδιά µου είχανε αφήσει πίσω
προτού µε αφήσουν για τη δική τους ζωή.
